Grenzen herkennen bij jezelf en je grenzen aangeven
Je leidinggevende die je weer vraagt of je iets na werktijd wilt afmaken, terwijl je eigenlijk al wilde stoppen met werken. Je vriend(in) die vanavond langs wil komen terwijl jij je had verheugd om een avondje bankhangen, een collega die maar aandacht blijft vragen waardoor je niet aan je werk toekomt.
Of je vindt zelf alles leuk en trekt daarom veel werk naar je toe. Je denkt dat als jij het doet, het tenminste goed of snel gedaan wordt of je hebt een groot plichtsbesef of een hoog verantwoordelijkheidsgevoel en vindt daarom dat je geen ‘nee’ kunt zeggen.
En dan kan het zomaar teveel worden en is het nodig om een grens aan te geven.
Grenzen herkennen bij jezelf; Hoe doe je dat?
Niet iedereen herkent direct bij zichzelf dat er een grens is bereikt. waardoor je automatisch alweer ‘ja’ gezegd op een verzoek. Je denkt er niet eens bij na of je misschien ook iets anders op een verzoek kan antwoorden dan met ‘ja tuurlijk, ga ik doen!’.
Stap 1: Grenzen herkennen dankzij emoties en sensaties in je lichaam
De eerste stap in grenzen aangeven is daarom te leren je grenzen te voelen bij jezelf.
Je lichaam geeft je vaak je eerste signaal, nog voordat je verstand kan reageren. Je ervaart ergens in je lichaam spanning als iemand je bijvoorbeeld vraagt iets te doen. Dat kan in je buik zijn of bijvoorbeeld in je schouders of je nek. Bij iedereen is dat ergens anders. Ook je emoties hebben een signaalfunctie. Als het teveel wordt, voel je je vaak machteloos, moe, uitgeput, geïrriteerd of gefrustreerd.
Emoties en sensaties in je lichaam hebben een functie, hoe ongemakkelijk we dat vaak ook vinden. Veel mensen negeren ze liever en gaan bij voorkeur direct in de actiestand. Maar als we onze emoties en sensaties leren herkennen, dan kunnen we gemakkelijker stilstaan bij wat we willen en belangrijk vinden.
—————————— Lees ook: ———————————
Waarom grenzen stellen in je werk zo belangrijk is
——————————————————————————
Stap 2: Hoe wil je omgaan met de situatie?
Zodra je merkt dat een situatie of verzoek spanning bij je teweegbrengt, kun je voor jezelf tijd en ruimte creëren om na te denken hoe je wilt reageren. Soms heb je daarvoor maar milliseconden nodig, soms langer.
Heb je langer nodig, dan kun je ‘tijd kopen’. Bijvoorbeeld tegen een collega die je om hulp vraagt, kun je zeggen: “Ik kijk zo even in mijn werkplanning en dan kom ik er bij je op terug.”
Stap 3: Grenzen aangeven; meer dan alleen ‘nee’ zeggen
Vind je grenzen aangeven ongemakkelijk? Vind je het ook lastig om onder woorden te brengen dat iemand teveel van je verlangt? Wat ik vaak merk in de praktijk is dat mensen dat niet doen, omdat ze bang zijn te bot over te komen, ze een confrontatie uit de weg willen gaan of mensen niet willen kwetsen.
Grenzen stellen is echter meer dan alleen ‘nee’ zeggen. Als je alleen ‘nee’ zou zeggen, komt dat bot en afwijzend over. Grenzen aangeven doe je door assertief te zijn in je communicatie. Je komt vriendelijk / respectvol en tegelijkertijd duidelijk voor je zelf op door te vertellen wat jouw ideeën, belangen, meningen en wensen zijn waarbij je rekening houdt met die van anderen. Vriendelijk en respectvol overkomen is belangrijk om de relatie goed te houden en om onnodige confrontaties en conflicten te voorkomen. Tegelijkertijd zorgt duidelijkheid ervoor dat je mensen de kans om rekening met je mening en wensen te houden.
Grenzen aangeven is niet mensen en situaties buiten sluiten,
maar hen op jouw voorwaarden binnenlaten.
~Ingrid Bannink – van Doorn~
————————— Lees ook: ———————————
Wil je leren assertief te communiceren?
——————————————————————————
Hoe kun je bijvoorbeeld je grenzen aangeven zonder ‘nee’ te zeggen?
Als je leidinggevende je vraagt om deel te nemen aan een nieuw project, kun je bijvoorbeeld antwoorden: “Dank je wel dat je aan me denkt. Ik heb op dit moment nog drie andere projecten waaraan ik werk, waardoor ik nu geen nieuwe projecten aan kan nemen.”
Als dat mogelijk is met je werkplanning, kun je een oplossing bieden: “Over vier weken is één van de projecten afgerond en kan ik wel deelnemen.”
Tot slot;
Achter de vraag van de ander zit een behoefte. Je vriend(in) wil graag contact met je en wil daarom langskomen. Je leidinggevende wil graag het werk afhebben. Een collega vraagt hulp omdat hij/zij het werk niet goed begrijpt. We hebben als mens de neiging vaak de neiging om zaken groter te maken dan ze in werkelijkheid zijn.
—————————— Lees ook: ———————————
11 strategieën voor het omgaan met een onuitstaanbare collega
——————————————————————————
Een antwoord kan daarom zijn: ‘nee, ik kan helaas niet’ zijn, als je geen tijd hebt, ‘ja, leuk!’ als je dat wel hebt of: ‘nu niet, maar ik kan wel volgende week’ als je tijd kunt maken. Er is geen goed of slecht antwoord, zolang je aandacht besteedt aan de manier waarop je je antwoord onder woorden brengt. En meestal vind je gesprekspartner dat prima.
Succes!
Denk je dat iemand anders baat heeft bij tips over grenzen aangeven? Dan zou ik het fijn vinden als je de link naar deze column doorstuurt.
Coaching of teamontwikkeling
Vind je het lastig je grenzen te herkennen en aan te geven? Neem contact met me op voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek.
Was deze column interessant voor je?
Meld je dan ook aan en ontvang regelmatig gratis praktische tips en inspiratie over persoonlijke ontwikkeling en professionele groei naar meer plezier, zelfvertrouwen en succes in het werk.
Al meer dan 4.500 lezers gingen je voor!
Je ontvangt geen 'spam'. Je kunt je op ieder moment afmelden en je e-mailadres wordt niet aan derden gegeven.
